Opo mags

Haha XDDDDDD
No właśnie, ciekawe czy umie XD

no ja ci powiem, ze Franek to umie wszystko

Ale tak wszystko, wszystko? XD

tak! dosłownie

Sprawdzę to xd

ależ proszę bardzo

-No, ustawcie się parami to was przeliczę- powiedziała nasza wychowawczyni.
Stanęłam w szeregu z Frankiem oczywiście.
-Dwa, cztery, sześć, osiem....-liczyła pani. Czasem ją podziwiałam. Wszyscy bez przerwy się przemieszczali, a jednak ona potrafiła nas bezbłędnie policzyć. W sumie miała trochę przerąbane, że musiała zostać wychowawczynią naszej klasy...
Takich potworów jak my świat jeszcze nie widział, jak uświadomiła nas pani od angielskiego.
-Jesteśmy w komplecie- oświadczyła wychowawczyni i kazała nam iść z powrotem do hotelu na obiad.
-Spotkaliśmy Tima i jego panienki- zagadnął Frank, przerywając Sade i Gee pocałunki.
-Nie mów tak o nich- skarciłam Franka.
-No a może nimi nie są, co?
-To po prostu jego...- szukałam odpowiedniego słowa- dziewczyny.
-Dziewczyny, tak? Też chciałbym mieć dwie na raz.
-Przestań już być taki zgryźliwy!
-Nie jestem. Po prostu stwierdzam fakt.
-Wiecie co? Obydwoje jesteście po jednych pieniądzach- stwierdziła Sade, patrząc na nas jak na kłócące się przedszkolaki.
-Każdy wie, że z Tima jest straszny playboy- dodał Gee.
-Ale nie róbcie z tych dziewczyn dziwek, do cholery!- krzyknęłam.
-Mary, czy ty też masz jakieś problemy ze słownictwem, czy może raczej chciałabyś dorównać w tej niechlubnej konkurencji Markowi?- spytała pani, do której niestety moje wrzaski dotarły.
-Nie proszę pani- odpowiedziałam oblewając się rumieńcem.
-Tak też właśnie myślałam. Panuj nad sobą.
-Zawsze mi się dostanie- szepnęłam wściekła sama do siebie.
-I słusznie. Nie trzeba się było ze mną spierać- powiedział Frank.
-Ale to nie zmienia faktu, że powiedziałeś o nich dziwki.
-Nie powiedziałem tak.
-Ale dałeś to do zrozumienia!
-A dobra, niech ci będzie- powiedział odchodząc gdzieś w kierunku, niestety Ade.
Super...
-Znowu kłótnia?- zagadnął Dougie.
-A to? Nie, nie po prostu mała sprzeczka.
-Powiedzmy, że wierzę. Jak wrażenia z muzeum.
-Ee, jakoś mało interesowały mnie eksponaty- przyznałam.
-No tak, Franka chyba też...
-Przepraszam, że ci to powiem, ale wydaje mi się, że ty po prostu mu zazdrościsz- zauważyłam.
-Nie. Znaczy, bo ja nie mówię, że nie jesteś ładna bo jesteś, ale przecież...
-Ok., powiedzmy, że zrozumiałam, co chciałeś powiedzieć.
-A tak w ogóle to dajesz mu dużo swobody.
-Przecież nie będę go cały czas trzymać za rękę...
-Tylko.. Czy aby nie za dużo?
-To moja prywatna spraw.
-Dobrze, ja nic nie tego...
-Zauważyłam. Chyba muszę go jednak przywołać do porządku- powiedziałam, patrząc na Franka i Ade. Aż dostałam mdłości na ten widok.
-Tam było pełno pająków. Ale na szczęście byłem dzielny i się ich pozbyłem- opowiadał Frank zachwyconej Ade.
-Przepraszam, że wam przerywam, ale chciałabym zauważyć, że ty się boisz pająków, Frank- powiedziałam kąśliwie.
Ade spojrzała na niego pytająco.
-Oj, chyba mi się but rozwiązał. Idźcie dziewczyny, dogonię was- powiedział Franek.
Ade uwierzyła, że on na prawdę musi zawiązać buta. Ja nie.
A wiecie czemu?
Bo Frank nie miał na sobie butów ze sznurówkami.
Poczekałam na niego.
-Musiałaś mi zrobić taki wstyd?- spytał z wyrzutem.
-A ty musiałeś się podlizywać Ade?
-Ja wcale nie...
-Frank, błagam cię. Jesteś czasem żałosny, wiesz?
-Dobra. Sorry za to wszystko.
-Nie jesteś za bardzo przekonujący, ale wybaczam ci.
-Kochana jesteś.
-Ja raczej nazwałabym to głupotą...
-Nie jesteś głupia, słońce- powiedział Franek, próbując mnie pocałować.
-Ty lepiej mi powiedz, gdzie się podziała nasza grupa- odrzekłam.
-Eee, gdzie oni są?- spytał równie zdezorientowany Franek.
-Chyba musimy dać sobie radę sami.

-Wydaje mi się, że tu już przechodziliśmy- stwierdziłam patrząc na jakiś biurowiec.
-Nie wiem. Te wszystkie budynki są do siebie za bardzo podobne.
-Sieroto odwróć się do tyłu- podpowiedziałam Frankowi, chwilę po moim odkryciu.
-Mary, jesteś moim bogiem!- powiedział Franek rzucając mi się na szyję.
-Chyba wystarczy, że jestem twoją dziewczyną.
-Oj tak- przyznał Frank, całując mnie.
Weszliśmy do hotelu. Wszyscy w tej krzątaninie chyba nawet nie zauważyli, że nas nie ma.
No cóż...
-Siadajcie do stołów dzieciaki- wrzeszczała pani. Przy jej stoliku siedział rozanielony kierownik tego hotelu.
-Wiecie co? Jak wrócimy do domu to sobie chyba zrobię kolczyk w wardze- powiedziała Sade z ustami pełnymi sałaty.
-A rodzice się zgodzą?- zapytał Frank.
-Tak, gadałam już o tym z nimi.
-Ja też bym chciała- przyznałam.
-Wiecie co? Mam pomysł- powiedział Franuś.
-Jaki?- zainteresował się Gerry.
-Zróbmy sobie wszyscy kolczyka!- zaproponował mój geniusz.
Ja i Sade przyjęłyśmy ten pomysł z entuzjazmem, ale Gee nadal się nie odzywał. Popatrzyliśmy na niego.
-O nie! Nawet o tym nie myślcie. Nie dam sobie niczego przekłuć.
-Ale Gee- prosiła go Sade.
-Nie, nie i jeszcze raz nie.
-Tchórz!- stwierdziłam.
-Po prostu...nie lubię igieł.
-Po prostu się ich boisz tchórzu- zawtórowała mi Sade.
-A niby jesteście moimi przyjaciółmi- odparł zrezygnowany.
Zmieniliśmy więc temat rozmowy na coś bardziej neutralnego.
Po pól godzinie skończyliśmy posiłek.
-Macie teraz czas na odpoczynek, bo dziś już nic nie pozwiedzamy- powiedziała pani patrząc smutno na deszcz za oknem. Nawet nie zauważyłam, kiedy zaczęło padać.
-Aha i nie wolno wam zamykać pokoi na noc!- dodała wychowawczyni i rozeszliśmy się po pokojach.
Oczywiście poszłam do Franka. Kto by się przejmował zakazami...
Siedzieliśmy sobie gadając jak zawsze o niczym.
-Po której stronie byś chciała kolczyka w wardze, kotuś?
-A ty?
-To ja pierwszy spytałem!
-Napiszmy na kartkach!- zaproponowałam w ramach ugody.
Napisaliśmy.
-No to teraz wymiana.
Franek napisał "po tej samej stronie co ty".
-Ej! Ja też tak napisałam!- powiedziałam.
-No to po której robimy?
-Po lewej- stwierdziłam.
-Lepiej po prawej...
-Powiedziałeś, że chcesz po tej co ja!
-No dobrze, po lewej.
-Kocham cię za to.
-Och ty wredna. Nie umiesz być bezinteresowna.
-Przeżyjesz?
-Nie.
-Twój problem.
-Mary, Frank! Robimy imprezę? - powiedział Gee wparowując do pokoju.
-Co? Gdzie? Jak?- spytał Franek.
-Po pierwsze naucz się pukać, Gee- powiedziałam zażenowana. Boże, czy ja kiedykolwiek nauczę moich przyjaciół pukać? Chyba nie...
-No dziś na dachu! Wszyscy będą.
-A pani Sherris?- spytałam jak zwykle trzeźwo myśląc.
-Będzie za bardzo zajęta swoim nowym facetem- wyjaśnił Gerry.
-Ja jednak uważam, że to ryzykowny pomysł.
-Nie przejmuj się, ona tak mówi i jak przyjdzie co do czego to będzie pierwsza tam na górze- wyjaśnił Frank.
Zgromiłam go wzrokiem.
-Dobra, ja oblecę jeszcze resztę- powiedział Gee, wychodząc, a raczej wylatując z pokoju Franka.

Miał rację.
On znowu miał cholerną rację.
Byłam na imprezie jedną z pierwszych.
Dobrze się bawiłam.
Tylko, że Gee i Sade gdzieś zniknęli tuż po rozpoczęciu.
-Gdzie oni są?- zapytałam Franka.
-Nie wiem. Może poszli testować wannę?
-Frank!
-No co? Nie zdziwiłbym się, gdyby okazało się, że to prawda.
-Wariacie ty mój -powiedziałam przytulając się do niego.
Po kilku godzinkach na dachu zostaliśmy tylko ja i Franek.
Usiedliśmy sobie oglądając panoramę miasta.
A raczej oglądalibyśmy, gdyby nie zasłaniały nam wieżowce.
-Ładnie tu, prawda?- zagadał Frank, przerywając milczenie.
-Taaa.
-Wiesz, tak sobie dziś dużo myślałem. O tobie.O nas...
-I?
-I stwierdziłem, że to cudowne uczucie gdy możesz powiedzieć komuś szczerze kocham cię- wytłumaczył.
Pomimo zanieczyszczonego nieba, dostrzegłam na nim jedną gwiazdkę.
W tej chwili wiedziałam, że ona świeci właśnie dla mnie...

ale romantyczne zakończenie XDDD
testowanie wanny? XDD
hah XD

boskie ;*

dobrze, że przynajmniej tobie się podoba

mi się bardzo podoba ^^

i mi teeż xD :******************

-Czy zdajesz sobie sprawę, jakie moje życie byłoby bez ciebie puste? Jakie ponure? I bez najmniejszego sensu?
-Frank, proszę cię, przestań, bo zaraz się chyba rozpłynę z zachwytu - powiedziałam z uśmiechem.
-Przesadzasz- stwierdził i objął mnie ramieniem.
Odgarnęłam tą niesforną grzywkę z jego twarzy i złożyłam na jego ustach pocałunek.
-Dzieciaki, co wy tutaj robicie?- spytał jakiś kobiecy głos.
Odwróciliśmy się. To była nasza wychowawczyni.
Spojrzałam na Franka: miał równie niepewną minę jak ja.
-Idźcie lepiej do swoich pokoi- powiedział, obejmując mnie ramieniem. Było od niej czuć alkohol. Czyżby i ona się zabawiała?
Ja i Frank stanęliśmy niepewnie pod jego pokojem.
-Idziesz Christy?- zawołał z dołu jakiś mężczyzna.
-Tak, chwileczkę- odpowiedziała p. Sherris.
Byłam pewna, że wołał ją kierownik hotelu.
Nasza pani chyba wdała si w romans. Nieładnie, oj nie...
-Dobrze, uznajmy, że tego nie widzę- stwierdziła z uśmiechem nasza pani i zeszła na dół, a ja i Franek weszliśmy do pokoju.

-Wydaje mi się, że procenty jej służą- zauważył Frank.
-Na pewno robi się wtedy milsza.
-Jeśli ona sobie teraz korzysta z nowej znajomości, to jakie my mamy plany?- zapytał z łobuzerskim uśmiechem.
-Może po pierwsze zamkniemy drzwi?- zaproponowałam.
-A potem...?
-A potem zrobisz ze mną co chcesz- zaśmiałam się.
-Mary!!
-Jak ty możesz mówić takie teksty, to ja też!
-Mam nieodpartą chęć na przetestowanie tej wanny, wiesz?
-Cóż za zbieg okoliczności, bo ja jakoś też...
-No to na co jeszcze czekamy?
-Na to, żebyś zamknął te drzwi- przypomniałam.
-A, rzeczywiście. Zapomniało mi się- odpowiedział i wziął z wieszaka kluczyk.
Poszłam do łazienki przygotować nam kąpiel.
Po chwili na powierzchni wody zaczęła się tworzyć gęsta, pachnąca piana.
Frank wszedł do łazienki z uśmiechem.
-No to pora na kąpiel- powiedział.
-Frank, ale tylko kąpiel, dobrze?- szepnęłam mu na ucho.
-Czemu?- zapytał wyraźnie zawiedziony.
-Nie mam ochoty na nic więcej.
-Ok, do niczego cię nie zmuszać nie będę....
-Nie masz mi tego za złe?
-Nie, nawet tak nie myśl- odpowiedział całując mnie delikatnie w usta.
-Ale mi się trafił skarb...- szepnęłam.
-Rozbieraj się lepiej, bo woda całkiem wystygnie- odpowiedział.
Zdjęłam z siebie ubrania (nie obyło się bez pomocy Franka) i weszłam do wanny.
-Boże, ona jest gigantyczna!- zauważyłam, siedząc z głową na ramieniu Franka.
-Gdybym miał taką w domu...
-To przychodziłabym do ciebie codziennie, żeby się wykąpać- odpowiedziałam rozbawiona.
-Tak?
-Yhy.
-To chyba warto by było taką sobie załatwić.
-Oż ty!- chlapnęłam na niego wodą.
-Chcesz bitwy?- zapytał.
-Chcę!
-To ją będziesz miała- odpowiedział oblewając mnie.
Po 5 minutach byliśmy cali w pianie.
-Kocham cię, ty moja wariatko- powiedział Frank i obdarował bardzo namiętnym pocałunkiem.
-Chyba pora już iść do łóżka, bo woda zrobiła się trochę chłodna- zauważyłam.
Wyszliśmy.
Wytarliśmy się i założyliśmy bieliznę.
Frank wziął mnie na ręce.
-Postaw mnie na ziemię, bo złamiesz sobie kręgosłup!- zaprotestowałam.
-Przez ciebie? Takie pióreczko?
-Chyba taką słonicę.
-Mam się pogniewać?
-Nie.
-No to przestań opowiadać o sobie takie bzdury, kochanie- powiedział kładąc mnie na łóżko.
-Jakie mamy plany na jutro?- zmieniłam temat.
-Nie wiem. Pewnie będziemy zwiedzać miasto.
-Fascynujące- stwierdziłam z brakiem entuzjazmu.
-Również tak sądzę, ale liczę, że ty mi to wszystko wynagrodzisz- powiedział kładąc się obok mnie.
-Uważaj, żebyś się nie przeliczył.
-Nie drocz się ze mną.
-Dobranoc- powiedziałam.
-Dobranoc- odpowiedział Frank, przykrywając nas kołdrą i przytulając się do mnie.

Obudził mnie ktoś pukający do drzwi.
Szturchnęłam Franka, żeby się obudził.
-Otwórz!- zawołał ktoś.
-Frank, gdzie dałeś klucz?- spytałam.
-Nie pamiętam- odpowiedział zaspany.
-Już widzę- powiedziałam i otworzyłam.
W drzwiach stała pani Sherris.
-Mówiłam przecież, że nie wolno zamykać drzwi na klu...-urwała pani, widząc w drzwiach mnie i Franka.
Cała nasza trójka wpadła w zakłopotanie.
-Ach, to wy....Zejdźcie za 10 minut na śniadanie.
-Dobrze proszę pani- odpowiedzieliśmy.

-Już się bałem- przyznał Frank wciągając na siebie spodnie.
-Ja też.
Wychodząc zobaczyłam na korytarzu naszą wychowawczynię, Sade i Gee.
-Złamaliście zasady- mówiła do nich.
-Ale...- chciał coś powiedzieć Gee.
-Mówiłam wam, że nie wolno przebywać w jednym pokoju chłopakom i dziewczynom, ani zamykać drzwi na klucz!
Ja i Franek szybko prześliznęliśmy się do schodów.
-Wiesz co, Mary? Pani Sherris jest bardziej spoko niż sądziłem...

To bez sensu, czemu wam sie upiekło? XD
Niesprawiedliwe XDDD

bo M i F wiedzieli co robi ich pani z kierownikiem hotelu xDD

Aaaaa xd
ale i tak to niesprawiedliwe xd