Opo Sejd

a wszystko przez mnie xD

no wlasnie xd
wszystkich wpakowalas w klopoty Xd
oj Ty niedobra xd

cała ja xD
to moja specjalność

Gerard poszedł do kuchni.
- Chcesz coś do picia? – zapytała Mags, która akurat parzyła kawę.
- Jasne… - powiedział Gee siadając do stołu.
- Co jest?
- Jak wyszedłem z hotelu, Matt wciąż stał na zewnątrz. Chciałem go minąć, ale chwycił mnie za kurtkę… Nie szarpaliśmy się, ale na zdjęciu w tej gazecie tak wyszło… I teraz Brian ma do mnie pretensje, a Sejd wypytuje co się stało.
- Będę musiała im to wyjaśnić…
- Przecież nie chciałaś żeby ktoś się dowiedział.
- Ale nie twoim kosztem.
- Oj, przestań. Chwilę pomarudzą i przestaną.
- Tak myślisz?
- Tak.
Po chwili przyszedł Frank.
- Kochanie, po co robisz kawę? Kawiarnia jest na dole – uśmiechnął się do Mags.
- Nie chciało mi się przebierać.
- Leeeń! – Frank pocałował Mags.
- Zboook! – zaśmiała się Mags.
- To ja już pójdę… - powiedział Gerard.
- O nie, kochany, ja już nie raz widziałem jak się miziasz z Sejd, więc muszę ci się odpłacić – powiedział Frank.
- Co tu tak głośno? – zapytał zaspany Ray.
- Gwałcą się – odpowiedział Gee.
- To nic nowego… W takim razie idę dalej spać.
Gerard zaśmiał się cicho.
Frank spiorunował go wzrokiem.
- No co? Dzięki za poprawę humoru, Ray – uśmiechnął się Gee.
- To było co poprawiać? Wczorajszy koncert był jednym z lepszych jakie daliśmy w naszej karierze, więc dlaczego się dołujesz?
- Pogubiłem się w środku zdania.
- Gerard…
- Ray, mówisz zupełnie jak jakaś laska, chyba pora ściąć te twoje włosy – wtrącił Frank.
- Bardzo śmieszne… A gdzie Sejd?
- Co się tak zacząłeś nią interesować? – zapytał Gerard.
- Wiesz, rzadko mam okazję widzieć was osobno, dlatego pytam.
- Jest z Brianem w sypialni.
Frank zakrztusił się w tym momencie kawą.
- Frank, co jest? – zapytał Gee.
- Nic… - odpowiedział Frank kaszląc przy tym.
- Mamy dzisiaj jakiś koncert?
- Gerard, halo, tu Ziemia! Jak można zapominać o koncertach? – oburzył się Ray.
- Spokojnie, tylko pytam… To jest?
- Jest!
Mikey wleciał do kuchni jak burza z telefonem w ręku.
- Gerry, mama dzwoni… I nie chcę cię straszyć, ale masz przerąbane.
- A to dlaczego?
- Trzeba było ściągnąć obrączkę na koncercie…
- O cholera… Powiedz, że mnie nie ma.
- Za późno – Mikey podał bratu komórkę.
Gerard wiedząc, że czeka go niezła awantura wyszedł do salonu.
Wrócił po 30 minutach.
- Żyjesz…? – zapytał Mikey.
- A nie widać?!
- Po minie widzę, że zrobiła ci kazanie…
- Na początku dostałem opieprz za to, że mam wyłączoną komórkę i musi dzwonić na komórkę Mikey’a, żeby ze mną po gadać. Później wrzeszczała na mnie za to, że cytuję: „rodzonej matki na ślub nie zaprosiłem”, a na deser zostawiła zdjęcie z brukowców jak szarpię się z Matt’em.
- Z kim? – zainteresował się Ray.
- Nieważne.
- Teraz od niego nic nie wyciągniecie, poczekajcie aż zmieni status z „nie dotykać, bo ugryzę”, na „przeszła mi złość” – ostrzegł wszystkich Mikey.
- Ależ ty jesteś zabawny… - powiedział ironicznie Gee.
- Muszę już lecieć, widzimy się wieczorem na koncercie! – krzyknął Brian z salonu, po czym szybko się ulotnił.
Do kuchni przyszła Sejd.
- Co to za posiedzenie? – zapytała.
- W TV leci fajny film… Mags, chodź, obejrzymy – powiedział Frank nie pozostawiając Mags wyboru, po czym mrugnął do Raya porozumiewawczo.
- A ja ten… Miałem iść się jeszcze położyć.
- No to ja zaniosę tą komórkę do pokoju… - powiedział Mikey.
Po chwili w kuchni zostali tylko Gerard i Sejd.
Sejd usiadła naprzeciw niego.
- Coś się stało? – zapytała widząc jego minę.
Gee tylko na nią spojrzał.
- Jeśli chodzi o to, że ja i Brian chcieliśmy wiedzieć co to za facet na zdjęciu, to…
- Nie chodzi o to – uciął Gerard.
- Więc o co chodzi?
- Przed chwilą dzwoniła moja wspaniała mamusia, od której dostałem półgodzinne kazanie.
- Za co?
- Począwszy od wyłączonej komórki, kończąc na naszym ślubie.
- Nie martw się, ja dostanę pewnie gorsze kazanie… Chyba to była zła decyzja.
- Nie chcesz być ze mną?
- Źle mnie zrozumiałeś. Po prostu mogliśmy poczekać i zaprosić wszystkich… A teraz trzeba się będzie każdemu po kolei tłumaczyć…
- Będzie dobrze… - zapewnił Gerard głaszcząc Sejd po dłoni.
Nagle z salony dobiegł niezidentyfikowany dźwięk.
W każdym razie był na tyle głośny, że zaniepokoiło to Gee i Sejd.
- Co się sta… - Sejd już nie dokończyła.
Oboje przyglądali się przewróconej kanapie i leżących na sobie Franku i Mags.
- No bo ten… - dukał Frank.
- Dobra, rozumiemy – powiedział Gerard pomagając Frankowi podnieść kanapę.
Sejd się tylko zaśmiała.
Frank natychmiast spiorunował ją wzrokiem.
- Przepraszam… - powiedziała Sejd, ale już po chwili znów zaczęła się śmiać.
- A u was konflikt już zażegnany? – próbował odgryźć się Frank.
- A był jakiś?
- Trudno za wami nadążyć…
- Sejd, pójdziesz ze mną na zakupy? – zapytała Mags.
- Jasne!
- A mnie się nie zapytasz? – oburzył się Frank.
- Ciebie nie muszę się pytać, i tak wiem, że pójdziesz ze mną.
- To było okrutne…
- To w takim razie ja też idę – powiedział Gee.
- Dobrze się czujesz? – zapytała Sejd.
- Czemu pytasz?
- Bo ty nie znosisz zakupów… Zwłaszcza ze mną.
- Jakoś wytrzymam – uśmiechnął się Gerard.

********************

- To był chyba jednak zły pomysł… - powiedział cicho Gee.
- Ale powiedz, lepsze czarne czy białe? – dociekała Sejd.
- Weź i czarne i białe.
- Po co mi dwie takie same pary spodni?
- Przecież nie są takie same. Różnią się kolorami.
- Ty nic nie rozumiesz… Mają taki sam krój.
- To my pójdziemy do sekcji z bluzkami… - powiedział Frank ciągnąc Mags za sobą.
- Po co mnie tu zaciągnąłeś? – zapytała Mags.
- Nie chcę być świadkiem kolejnej kłótni.
- Ale oni się nie kłócili.
- Ale prawie…
- Frank…
- Zobacz, jaka fajna bluzka! – powiedział Frank ściągając z wieszaka… no właśnie, co to jest?
- To jest bluzka?
- Wisi tutaj, czyli tak…
- I chciałbyś żebym nosiła takie coś?
- A czemu nie?
- Bo patrząc na to coś mam obawy czy jest tu wystarczająco dużo materiału, żeby zakryć, to co trzeba.
- Jak dla mnie to nie musisz nic zakrywać – uśmiechnął się Frank.
- Zbok! – zaśmiała się Mags.
- Przymierz ją…
- Chyba oszalałeś.
- Proszę… - Frank zrobił swoją ‘błagalną minkę’, której nikt nie jest w stanie się oprzeć.
- Ok., ale pierwszy i ostatni raz założę na siebie coś takiego – powiedziała Mags udając się do przymierzalni.
- Mogę już zobaczyć? – niecierpliwił się Frank.
- Za chwilę.
- Czyli, że mogę – powiedział i z impetem wpadł do przymierzalni.
- Fraaaaaaaank! – krzyknęła Mags.
- Nie krzycz, bo ludzie pomyślą, że cię tu gwałcę… Ale w sumie… Czemu nie…?
- Czy ty przez 24 godziny na dobę myślisz tylko o jednym?
- Hmmm…
- Przecież wiem, że tak…
- To po co pytasz? – zapytał Frank zaczynając ściągać Mags wcześnie upatrzoną przez niego bluzkę.
- Frank!
- Nie krzycz.
- Ale mnie gwałcisz – zaśmiała się Mags.
- Bo ja mogę.
- Skąd wiesz?
- Potwierdza to fakt, że nie uciekasz… - powiedział Frank całując ją po szyi, stopniowo schodząc niżej…

********************************

- To już się namyśliłaś?
- Wezmę czarne.
- No to zapłaćmy i chodźmy już do hotelu… - powiedział wyraźnie już zmęczony Gee.
- Ale ja jeszcze nie obejrzałam bluzek…
- Sejd…
- Ok., dzisiaj będę wspaniałomyślna i dobroduszna, ale to tylko dlatego, że masz przed sobą koncert.
- Och, dziękuję – przedrzeźniał ją Gerard.
- Jesteś okropny.
- Ale ty jesteś okropniejsza.
- O, dzięki…
- Ale i tak cię kocham – powiedział Gee przytulając ją.
- Teraz to się odwal – zaśmiała się Sejd.
- Nie ma mowy…
- Poszukajmy Franka i Mags i wracajmy do domu.
- Problem w tym, że nigdzie ich nie widzę.
- Muszą gdzieś tu być.
- Ale ostatnio widziałem jak wchodzili do przymierzalni…
- Kiedy?
- Nie wiem.. Jakieś 15 minut temu.
- No to pewnie już wyszli.
- Chyba nie.
- Po co mieliby siedzieć w przymierzalni 15 minut?
- Sejd…
- No co?
- Naprawdę się nie domyślasz?
- Żartujesz?!
- Nie.
- Ale skąd wiesz?
- Nie wiem, ale co mogą robić tam tyle czasu?
- Przymierzać ubrania?
- O tak, na pewno – uśmiechnął się Gerard.
- To może sami wróćmy do hotelu… Później do nich zadzwonimy.
- Tak będzie najlepiej.

haha xDD normalnie to było moje marzenie z tą przymierzalnią xD

wiedziaUam xddd

- Nie możemy ich zostawić…
- Seeeeeejd, poradzą sobie.
- Idź po nich.
- Mam zapukać i powiedzieć: „Hejka, pospieszcie się, bo czekamy na was”?
- Na przykład – zaśmiała się Sejd.
Rozmowa zajęła im trochę czasu, nawet nie zauważyli, że ‘zaginieni’ właśnie stoją obok nich.
- Wracamy? – zapytał Frank.
- Już skoń… - Gerard nie zdążył dokończyć swojej myśli, bo Sejd szturchnęła go w ramię.
- Wracamy – uśmiechnęła się Sejd.
Wszyscy uśmiechnięci i zadowoleni (szczególnie Mags i Frank xD) wrócili do hotelu.
Ale tutaj już sielanka się skończyła.
- Czy wyście zdurnieli?! – krzyknął Ray na powitanie.
- Eee… - wszyscy byli w takim szoku, że nie było ich stać na nic bardziej twórczego.
- Za godzinę jest koncert, dojazd zajmie nam pół godziny, o ile nie będzie korków! Jesteście nieodpowiedzialni! Do tego wszyscy macie wyłączone komórki! Ile wy macie lat?!
- 30… - powiedział Gee.
- Gerard! – wściekłość Ray’a osiągnęła swój szczyt.
- Ray, spokojnie, bo ci się loki wyprostują… - powiedział Frank.
- Za jakie grzechy trafiłem do zespołu, w którym tylko ja jestem odpowiedzialny?!
- Masz wysoką samoocenę… - wtrącił Gee.
- Mamy tu zoofilia, seksoholika, tosterofila i Gerarda z silnym rozchwianiem emocjonalnym!
- I pudelka! – zaśmiał się Frank.
- Przestańcie! Nie wiem czy wiecie, ale straciliście na tą do nikąd nie prowadzącą rozmowę całe 10 minut, więc nie macie już godziny! – uświadomiła ich Mags.
- Cholera! – Frank, Ray i Gee powiedzieli chórem i wybiegli z hotelu, tuż za nim podążyli Mikey i Bob.
- Zostawili nas… - uśmiechnęła się Sejd.
- Jakoś nie mam zamiaru biec za nimi – odwzajemniła uśmiech Mags.
- Ja też nie…
- ZACZEKAJCIE NA NAAAAAAS! – krzyknęły obie chórem.

*******************************

Wszyscy w nerwowej atmosferze jechali na koncert.
- Worm, jedź szybciej! – gorączkował się Ray.
- Nie da się! – bronił się Worm.
- Jak wy możecie się całować w takiej chwili?! – oburzył się Ray przyglądając się Mags i Frankowi.
- Ray, wyluzuj… - próbowała uspokoić go Sejd.
- Jesteśmy na miejscu! – obwieścił Worm.
- Chyba sobie żartujesz?! Jakim cudem?!
- Pojechałem na skróty.
- Czemu mi nie powiedziałeś?! – oburzył się Ray.
- Bo uwielbiam, kiedy się złościsz…
Wszyscy się zaśmiali.
- Za jakie grzechy…? – Ray był już u kresu załamania nerwowego.

******************************

- Poproszę buzi na szczęście – powiedział Frank składając usta w dzióbek i podążając w stronę Mags.
- Zakupy ci nie wystarczyły? – zapytał Gerard.
- Gee! – skarciła go Sejd.
- Co?
- Znowu to robisz!
- Skończcie już, wychodzimy – obwieścił Mikey.
- To dostanę te buzi? – zapytał Frank, jednak Gerard pozbawił go szansy na całusa ciągnąc go za sobą w kierunku wyjścia.
Po chwili w garderobie zostali tylko Mags, Sejd i Brian.
- Co ich dzisiaj ugryzło? – zapytał Brian.
- Zespół napięcia przedmiesiączkowego – zaśmiała się Sejd.
- Możliwe, objawy maja podobne – zauważyła Mags.
- Skoro schodzicie na babskie tematy, to ja pójdę zapalić – powiedział Brian i szybko ulotnił się z garderoby.
Podczas tych ‘babskich rozmów’ czas płynie niesłychanie szybko.
- Ray, byłeś zajebisty dzisiaj! Musimy cię częściej wkurzać! – powiedział roześmiany Frank wchodząc do garderoby.
- Nawet nie próbujcie… - wydusił z siebie chyba najbardziej zmęczony ze wszystkich Ray.
- To teraz dostanę buzi? – zapytał Frank.
Jego prośba została błyskawicznie spełniona przez Mags.
- Dzisiaj nie ma after party, więc możemy wrócić do hotelu i się wyspać! – ucieszył się Bob.
- Mnie również to cieszy… - powiedział Frank mrugając do Mags.
- A zaku… - zaczął Gerard.
- Powtarzasz się – przerwała mu Sejd.
- Wracamy? – zapytał Ray.
- Wracamy! – odpowiedzieli wszyscy chórem.

***************************

- Jak dobrze być w dooooooooooomu! – powiedział na wejściu Frank.
- To hotel – sprowadził go na Ziemię Ray.
- Czepiasz się.
- Przepraszam… - powiedziała Mags i pobiegła do łazienki.
Nie wychodziła przez dłuższy czas, więc Frank się zaniepokoił.
- Wszystko ok.? – zapytał.
- Tak, po prostu źle się czuję…
- Ale, że… co?
- Mdli mnie.
- Cholera! – krzyknął Frank i pobiegł do reszty.
- Co się stało? – zaniepokoiła się Sejd.
- Mags jest w ciąży!
- Coooooooooooooooo?! – zapytał Mikey.
- To pewnie te zakupy… - wtrącił Gerard.
- Gee! – krzyknęła Sejd.
- Frank i dziecko, a to dobre… - zaśmiał się Ray.
- Nie znęcaj się nad nim – Sejd próbowała przywołać Ray’a do porządku.
- Ale ja się cieszę! – obwieścił wszystkim Frank.
Nagle zapadła cisza.
- No co? – przerwał ciszę.
- Czy ty wiesz co gadasz? – zapytał Gerard.
- No… że się cieszę.
- Nie masz z czego.
- Uważaj, bo tobie też może się trafić bobasek – zaśmiał się Mikey.
- Nie sądzę.
- Celibat? – zapytał Ray po czym zaczął się szaleńczo śmiać.
Wszyscy patrzyli na niego w osłupieniu.
- Z tobą wszystko ok.? – zapytał zdziwiony Bob.
- A jak ktoś z was opowie jakiś głupi żart to się wszyscy śmieją… - oburzył się Ray.
- Bo jest śmieszny – wtrącił Gee.
- Ale jestem szczęśliwy! – cieszył się Frank.
- Z czego się tak cieszysz? – zapytała Mags, która jak się okazało już przestała okupować łazienkę.
- Kooooooooocham cię! – rzucił się na nią Frank.
- Co mu się stało? – zapytała zdezorientowana Mags.
- No wiesz… W sumie powinnaś się cieszyć, że on się cieszy, bo jak ty się cieszysz i on się cieszy to oboje będziecie się cieszyć i… Dobra, poplątałam się… - powiedziała Sejd.
- Ale z czego cieszyć?
- Z życia! – powiedział Frank przytulając ją w euforii.
- Z NOWEGO życia – poprawił go Mikey.
- O właśnie!
- Zaraz, czy ja wzięłam ślub i nawet o tym nie wiem?
- Oj, nie musisz udawać, że nie wiesz o co chodzi – uśmiechnął się Frank.
- Ale ja nie udaję!
- Nie?
- Nie.
- Ale jak ty nie wiesz, to kto ma wiedzieć?
- O co wam wszystkim chodzi?
- O dziecko! – Bob już nie wytrzymał napięcia.
- Jakie dziecko?
- Nasze! – uświadomił ją Frank.
- Jesteś w ciąży? – zaśmiała się Mags.
- Nie, to ty jesteś w ciąży!
- Ja?
- Tak.
- Czemu zawsze dowiaduję się ostatnia? – wykrztusiła Mags ledwo pohamowując śmiech.
Sejd też zaczęła się śmiać.
- Co was tak bawi? – zapytał zdezorientowany Frank.
- Franiu, ja NIE jestem w ciąży – powiedziała Mags.
- Jak to nie?
- Skąd ci to w ogóle przyszło do głowy?
- Bo mówiłaś, że masz mdłości…
- Zawsze tak mam jak wypiję za dużo kawy…
- To nie będzie dzidziusia? – zapytał zmartwiony Frank.
- Nie…
- Zawsze możecie iść jeszcze raz na zakupy! – zasugerował Gee.
- Gerard! – krzyknęła Sejd.

hahaha, leżę xD ;****
to ja idę na zakupy... xD

haha XD
idz, zakupy czasem moga byc owocne xd

xDD a kiedy będzie dzidziuś? Fr anek się ucieszy xD

jak Franek zajdzie w ciaze XD

Franek chyba nie da rady xD

jak to nie?
Franek nie da radyyyy?
niemozliwe XDDD

ale on nie ma tych ekhem warunków xD

no racja...

jestes pewna, ze chcesz bachorka? XD