Opo Sejd

nie ma tak łatwo xD

- Sejd, wstawaj! – krzyknął Gerard wyrywając ją ze snu.
- Nie można było delikatniej?! – zapytała Sejd z wyrzutem.
- Hmmm… - Gee zbliżył się do niej z zamiarem pocałunku.
- Teraz to już za późno! – powiedziała odpychając go od siebie i śmiejąc się jednocześnie.
- Dobra, w przyszłości będę ci robić milsze pobudki…
- Trzymam cię za słowo.
- Możesz też za coś innego…
- Zbok!
- To ty od razu masz jakieś skojarzenia – uśmiechnął się Gerard.
- Bo ty mnie prowokujesz! Czy mi się zdaje czy na okładce tej gazety jest Frank i Mags? – zmieniła temat Sejd spoglądając na gazetę leżącą na stole.
- Nie wydaje ci się.
- Ładnie wyszli… - rozmarzyła się Sejd.
- Nie martw się, z naszego pobytu u mojej matki też pewnie jakieś zdjęcie w gazecie się znajdzie.
- Jak to? Ja nie chcę być w żadnej gazecie!
- Pod jej domem zawsze koczują paparazzi w nadziei, że ja albo Mikey tam zawitamy… - tłumaczył Gee.
- Ten wyjazd coraz mniej mi się podoba…
- Będzie fajnie, zobaczysz… - powiedział Gerard całując Sejd.

************************

Mags i Frank spędzili cały dzień na plaży.
Wieczór zapowiadał się ciekawiej.
- Frank streszczaj się! – ponaglała go Mags.
- Jeszcze chwilka… - powiedział Frank z łazienki.
- Zamiast się bawić spędzam czas na czekaniu aż łaskawie wyjdziesz.
W tym momencie Frank w końcu wyszedł.
- Wystroiłeś się jak woźny na rozpoczęcie roku szkolnego – zaśmiała się Mags.
- Bardzo śmieszne! – powiedział Frank pokazując jej język.
- Mój kochany pięciolatek… - Mags pocałowała go w policzek.
W krótkim czasie znaleźli się w samym centrum plażowej imprezy.
- Frank, przyniesiesz mi coś do picia? – zapytała Mags.
- A sama nie możesz iść?
- Proszęęęęęęęę…
- No dobra…
- Wiedziałam, że jeszcze masz serce! – Mags pocałowała go namiętnie w ramach podziękowania.
- Tylko bądź grzeczna! – uśmiechnął się Frank.
Po chwili już go nie było.
Ten moment wykorzystał chłopak, który już wcześniej przyglądał się Mags.
- Zatańczysz? – zapytał, kiedy tempo piosenek się nieco zwolniło.
Niewątpliwie miał w sobie mnóstwo uroku osobistego, więc nawet nie musiał się specjalnie wysilić, aby Mags się zgodziła.
- Twój chłopak nie będzie miał nic przeciwko?
- Eee… To mój kuzyn – Mags sama nie wiedziała dlaczego tak powiedziała, może to przez jego niesamowite oczy, a może zapach jego perfum był odurzający. „Idiotka!” skarciła się w myślach.
- Nie kryję, że to mi na rękę – uśmiechnął się nieznajomy.
Mags niepewnie odwzajemniła uśmiech zastanawiając się po co ciągnie tą farsę.
Chłopaka wyraźnie to ośmieliło, bo próbował ją pocałować.
Mags odwróciła głowę żeby tego uniknąć i w tym momencie zauważyła Franka przyglądającego się całej sytuacji.
Patrzył się jeszcze przez chwilę, po czym położył drinka przeznaczonego dla Mags na ziemi, a sam odwrócił się i poszedł w swoją stronę.
Sytuacja rodem z jakiegoś łzawego filmu.
- Coś jest nie tak? – zapytał nieznajomy.
- Eee… muszę już iść – powiedziała Mags i podążyła śladami Franka przy okazji kopiąc drinka.
Była na siebie wściekła, chyba nawet bardziej niż Frank.
Byłoby jej łatwiej gdyby Frank zrobił jej awanturę, a on po prostu się przyglądał i odszedł bez słowa.
Z drugiej strony… Dlaczego nic nie zrobił? Nie zależało mu?
Mags bijąc się ze swoimi myślami dzielnie przedzierała się o tłum raz po raz obijając się o kogoś.
Kiedy w końcu udało jej się wyjść rozejrzała się wokół siebie, ale Franka nigdzie nie było.
Usiadła na ławce i wyciągnęła swój telefon komórkowy.
Wybrała numer…
- Sejd?
- Maaaaaags! I jak się bawisz? – zapytała entuzjastycznie przyjaciółka.
- Świetnie… - powiedziała niepewnie Mags.
Wprawdzie chciała jej się wyżalić, ale nie chciała zepsuć jej iście szampańskiego nastroju.
- Dziewczyno, jesteś na Jamajce, więcej entuzjazmu! – zaśmiała się Sejd.
- Lepiej opowiadaj jak tam radzisz sobie z mamą Gee – zmieniła temat Mags.
- Dowiem się za mniej więcej godzinę… - odpowiedziała Sejd już mniej wesoło.
- A gdzie się zgubił twój entuzjazm? – zaśmiała się na siłę Mags.
- Nawet nie wiesz jak bardzo chciałabym być na twoim miejscu…
- Nie wiesz co mówisz…
- Coś się stało?
- Tak! – krzyknęła Mags.
- Spokojnie, nie krzycz na mnie. Co się dzieje?
- Przepraszam… Po prostu jestem idiotką i tyle.
- Powoli… Co się stało?
- Kiedy Frank poszedł po drinka dla mnie, podszedł do mnie jakiś koleś, zapytał czy zatańczę i… Och, gdyby nie miał takich cudnych oczu nigdy bym się nie zgodziła! – powiedziała Mags niemal jednym tchem.
- To przecież nic takiego… - próbowała uspokoić ją Sejd.
- Ale w momencie kiedy on próbował mnie pocałować zjawił się Frank.
- Zrobił ci awanturę?
- Gorzej! Poszedł sobie!
- Jak to poszedł sobie?
- Po prostu… Bez słowa, odwrócił się i poszedł.
- No to może jest w hotelu…?
- Może…
- No to idź tam i mu wszystko wytłumacz. Zrozumie. Przecież nic złego nie zrobiłaś.
- Ale gdybyś widziała jego minę…
- Mags! Przeżywanie w niczym nie pomoże, idź tam i pogadaj z nim. Będziesz już to miała za sobą i będzie wszystko ok.
- Obiecujesz?
- Obiecuję. Pa! – Sejd odłożyła słuchawkę, żeby nie przetrzymywać dłużej Mags.

************************

- I co tam u nich? – zapytał Gerard siedzący za kierownicą samochodu.
- Mała sprzeczka – odpowiedziała Sejd.
- Na pewno mała?
- Każdy się kiedyś musi kłócić, a oni i tak rzadko to robią.
- W sumie masz rację… Nikt nie jest w stanie pobić naszego rekordu – uśmiechnął się Gee.
- Uważasz, że aż tak często się kłócimy?
- Na pewno częściej niż Mags i Frank.
- Mamy widocznie inne temperamenty – zaśmiała się Sejd.
- Możliwe… I koniec wycieczki – poinformował Gerard.
- Już…? – Sejd nie wyglądała na szczęśliwą.
- Nie martw się, to będą wspaniałe dwa tygodnie – zapewnił ją Gee.
- Już to widzę…
Po chwili znaleźli się pod drzwiami domu Way’ów.
- Gerard jak dobrze cię widzieć! – powiedziała Donna otwierając drzwi, po czym przytuliła swojego syna.
- Dzień dobry… - wtrąciła Sejd.
- Ach… Witaj! – przywitała ją Donna całując ją w policzek – Wejdźcie, zaraz przyniosę ciasto.
Gerard i Sejd usiedli w salonie.
Po chwili doszła do nich Donna.
- No to opowiadajcie co tam u was.
- Dużo by opowiadać… - powiedziała Sejd.
- Mamy całe dwa tygodnie – uśmiechnęła się mama Gee – Liczyłam, że przyjedziecie z kotkiem…
- Nie chcieliśmy sprawiać ci kłopotu… - zaczął motać się Gerard.
- Przecież wiesz, że kocham koty, no ale trudno… Ważne, że wy jesteście – Donna uśmiechnęła się serdecznie – Sejd, pięknie wyglądasz, mój syn ma jednak gust.
„Czy ona jest dla mnie miła?” zapytała Sejd w myślach samą siebie.
- Dziękuję… - powiedziała niepewnie.
- Zapomniałabym… - powiedziała Donna spoglądając na torby podróżne Gee i Sejd – przygotowałam wam pokoje. Gerard dla ciebie oczywiście twój, Sejd zamieszka w pokoju Mikeya.
Gerard spiorunował matkę wzrokiem.
- W moim domu nie będzie życia na kocią łapę, jak będziecie po ślubie to będziecie mogli spać w jednym pokoju.
Sejd uśmiechnęła się pod nosem.
- Czy powiedziałam coś zabawnego?
- Nie... Ma pani absolutną rację.
- No to wnieście swoje bagaże, a ja w tym czasie zrobię herbatę.
Sejd i Gerard posłusznie powędrowali do wyznaczonych dla nich pokoi, które znajdowały się naprzeciwko siebie.
Gerard wszedł ze swoim bagażem za Sejd do pokoju Mikeya.
- Miałeś spać w swoim pokoju – zauważyła Sejd.
- Nie zauważy… - powiedział Gee całując ją.
- A jeśli?
- To trudno – uśmiechnął się Gerard.
- Idziecie już? – zapytała Donna wchodząc do pokoju Mikeya.
Akurat trafiła na widok całujących się Sejd i Gee.
- Eee… Właśnie mieliśmy już iść… - tłumaczyła się Sejd.
- Gerard, a twoje bagaże co tu robią? – zaciekawiła się Donna.
- Leżą.
- To widzę, ale dlaczego tu?!
- Mamo, za chwilę przyjdziemy, ok.? – powiedział Gee wyraźnie wypraszając swoją mamę z pokoju.
Donna chyba zrozumiała o co chodzi bo natychmiast ulotniła się z pokoju.
- Nie kłóć się z nią…
- Ona chyba myśli, że mam 10 lat.
- Mój ty buntowniku – powiedziała Sejd całując go w policzek – Zanieś te bagaże do swojego pokoju.

**************************

Mags siedziała samotnie na ławce przyglądając się tańczącym ludziom.
Przysiadł się do niej ten sam nieznajomy, z którym tańczyła przed chwilą.
- Dlaczego uciekłaś? – zapytał wyrywając ją z zamyślenia.
- Nie uciekłam – odpowiedziała oschle Mags.
- On nie jest twoim kuzynem, prawda?
Mags zdziwiła jego domyślność. Spojrzała tylko na niego porozumiewawczo.
- Tak myślałem… Chociaż teraz to nie ma żadnego znaczenia chciałbym poznać twoje imię…
- Magda… Ale wszyscy mówią na mnie Mags, a tobie jak na imię?
- Piękne imię, ja jestem Matt.
Mags się uśmiechnęła.
- Przepraszam – powiedział Matt.
- Za co?
- Za to, że teraz siedzisz tutaj. Jeśli to pomoże to ja mu wszystko wyjaśnię.
- Nie trzeba, dam sobie radę...
- Mam coś dla ciebie – powiedział Matt podając Mags drink, dokładnie taki sami, jaki kupił jej Frank, i który ona kopnęła oblewając przy okazji jakąś dziewczynę.
- Nie musiałeś…
- Oddaję to, co zmarnowało się przeze mnie. A teraz już nie będę ci przeszkadzać, wypadałoby powiedzieć do zobaczenia, ale pewnie się już nie spotkamy, więc żegnaj – powiedział uśmiechając się przy tym tak słodko jak nikt nigdy dotąd.
Mags z chęcią by go zatrzymała, ale uznała, że tak będzie lepiej. Jeszcze długo wodziła za nim wzrokiem, aż straciła go z pola widzenia.
Wzięła łyk drinka i ruszyła w kierunku hotelu.

************************

Sejd i Gerard grzecznie siedzieli na kanapie w salonie.
- To kiedy będzie ślub? – zapytała Donna.
Gee zakrztusił się herbatą.
- Jeszcze nawet zaręczyn nie było, a co dopiero ślub – powiedział.
- No to na co czekacie?
- MCR mają przed sobą jeszcze długą trasę. Lepiej będzie przełożyć to na później – tłumaczyła Sejd.
- Mikeyowi to nie przeszkadzało – zauważyła Donna.
- Basistę można zastąpić na kilka miesięcy, gorzej z wokalistą… - wtrącił Gerard.
- W każdym razie zaliczasz się już do grona starych kawalerów, kochany – powiedziała Donna.
- Mi to nie przeszkadza, tobie też nie powinno – powiedział ostro Gee ucinając rozmowę.
- Piękny wystrój wnętrz… - próbowała zmienić temat Sejd.
- Naprawdę? Dziękuję, sama projektowałam – uśmiechnęła się Donna.
Sejd nauczyła się już zbijać ją z tropu.

ale smutno się zrobiło.. Mati xDD

kiedy ślub? xD

Żeby było wesoło czasem musi być smutno XD
Ślub nie jest w planach xd

a mamusia tak na to liczy

ale będzie celibat? xDD

mamusia ma pecha XDDD

będzie, będzie XD

napaliłam się na ten celibat xDD
jak słyszę to słowo to mi odpier**** xD

haha XDDDD
jak można napalić się na celibat? XD
celibat to zUooo XD

ale to słowo+ Franek to tak no wybuchowa mieszanka

ale celibat to takie... XD
księża cierpią na tą chorobę XDDD

sąsiad mojej babci miał być księdzem
ma bliźniaki xDD

no bo to straszne być księdem czy tam zakonnicą XDDD
Zero przyjemności z życia xP
I nie mówię tu tylko o celibacie xd

tylko nie zapomnij xDD biedny Franek

No jasne, że nie zapomnę xD

no ja tam nie wiem.. XD